-
Marsylia z nieba
Marsylia, nazywana czasami „miastem 111 dzielnic”, składa się z aglomeracji starożytnych wiosek, z których jedną jest dzielnica Roucas-Blanc położona między Starym Portem a Notre-Dame de la Garde . Jest to uprzywilejowana dzielnica mieszczańska, która rozwinęła się w zależności od dostępnej ziemi. Budynki, które ją tworzą, jedno- lub dwupiętrowe, są często starymi domami letniskowymi bogatych lokalnych rodzin przemysłowych. Dzielnica ta, zbudowana na zboczu, oferuje swoim mieszkańcom zapierający dech w piersiach widok na morze i wyspy Frioul. © Elodie Rothan
-
Powiat Panier
Dzielnica ta została zbudowana na miejscu Massalii, greckiej kolonii założonej w 600 rpne. Jej historia została naznaczona licznymi falami imigracji z Korsyki, Włoch i Maghrebu, które ukształtowały jej zdecydowanie śródziemnomorską tożsamość poprzez wybielenie. zabarwione ochrą i jego żaluzjami we wszystkich kolorach. © Elodie Rothan
-
„Trzy okna”
Jest to budynek w Marsylii par excellence. Jego budowa jest odpowiedzią na zasadę urbanistyki narzuconą w XIX wieku w celu walki z niedoborem ziemi, na którą cierpiała Marsylia. Obecnie stanowią 20% budynków w centrum miasta. Niezależnie od tego, czy są proste lub ozdobione pięknymi wzorami, te fasady kryją apartamenty zaprojektowane według tego samego planu skrzyżowania, z sypialniami skierowanymi na ulicę, salonem i kuchnią od strony dziedzińca. © Elodie Rothan
-
Vallon des Auffes
W 7. dzielnicy Marsylii wąska przestrzeń otaczająca ten mały tradycyjny port rybacki została zajęta przez bardzo gęste siedlisko zbudowane z chat. Te małe konstrukcje z niejednorodnych i surowych materiałów, „drobiazgi”, jak zwykle mówimy, są przekazywane z ojca na syna. Z biegiem lat zostały maksymalnie powiększone, zagryzając całą dostępną przestrzeń, a następnie ostatecznie podniesione, aby zapewnić więcej miejsca dla ich mieszkańców. © Elodie Rothan
-
W Alpilles
Dom ten pierwotnie pełnił funkcję rolniczą, co uzasadnia jego proporcje: jest miejscem życia, ale także pracy, produkcji. Dom mieszkalny jest tu zwieńczony gołębnikiem. Zestaw wykonany z gruzu pokrytego tynkiem wapiennym. Jego budynki gospodarcze, które tworzą półzamknięty dziedziniec, chronią jego główną fasadę przed mistralem. Zagrody często prezentują swoją szczytową pierzeję na ulicę. Dostęp w osi fasady głównej zarezerwowany jest dla domów mieszczańskich i arystokratycznych. © Elodie Rothan
-
U stóp góry Sainte-Victoire
U podnóża Sainte-Victoire jest jeszcze wiele tego typu chat. Bardzo pożądane, są teraz przekształcane w małe rezydencje weekendowe. W przeszłości te podstawowe budynki budowane na polach pełniły zupełnie inną rolę. Szopa na parterze mieściła narzędzia i mogła tymczasowo pomieścić robotników rolnych, natomiast na piętrze strych służył do przechowywania zbiorów. © Elodie Rothan
-
W Eygalières
Tutaj otwory mają wycięte kamienne ramy z kamieniołomów Beaux. Zauważamy również otaczającą ścianę, która ma chronić się przed wiatrem. Typowy element architektury wiejskiej XVIII wieku. © Elodie Rothan
-
L'Ousteau de Baumanière
Przekształcony w luksusowy hotel, to gospodarstwo zachowało swój pierwotny wygląd imponującego równoległościanu pokrytego dwoma zboczami. Pierwotnie wszystkie gospodarstwa miały taką wielkość, która była prosta i bardzo zwarta, bez żadnych przeszkód. © Elodie Rothan
-
Na równinie
Położony na równinie rozciągającej się u podnóża Sainte-Victoire, ten wiejski dom otoczony drzewami i krzewami przyciąga wzrok, tworząc wyspę roślinną. W szczególności możemy zaobserwować obecność kilku cyprysów. Drzewa te zostały posadzone na etapie budowy, ich pnie umożliwiały wymianę kalenicy w przypadku remontu. Mają również tę zaletę, że tworzą cień i przerywają wiatr. © Elodie Rothan
Kierując się architektką Estelle Glandière, zbadajmy terytorium graniczące z Alpami z jednej strony i morzem z drugiej, nazwałem Basse Provence.
Biel w kolorze ochry, elewacje zwieńczone biszkoptem, delikatnie opadające dachy, które wydają się falować w rytm dachówek kanału, kute żelazo na drzwiach i oknach … Rozpieszczona i zachowana przez mieszkańców architektura Bouches-du-Rhône jest w pełni zaangażowana do piękna krajobrazu.
Kraj śródziemnomorski
W odpowiedzi na bardzo gorący klimat letni, naznaczony przez cały rok silnym nasłonecznieniem i wieloma wietrznymi dniami, dom w Bouches-du-Rhône ma ogólnie kształt wydłużonego i masywnego prostokąta o niskim wysokości, przykryty dwuspadowym dachemz których północna jest często bardziej nachylona w kierunku ziemi, aby oprzeć się mistral. Rozciągnięta w kierunku wschód-zachód, obraca swoją główną fasadę, przebitą licznymi przęsłami, w kierunku południowym, aby uchwycić światło, podczas gdy jej północna fasada jest prawie ślepa. Drzewa i kraty pokryte liśćmi zapewniają latem cień południowej elewacji; Ciasne żywopłoty i zarośla zbierają się na północy, aby powstrzymać wiatr. Solidne okiennice, składające się niegdyś z podwójnej grubości drewnianych listew umieszczonych pionowo na zewnątrz i poziomo od wewnątrz, chronią zarówno przed naporem słońca, jak i wiatru. Wpisany w często mineralne krajobrazy, zwłaszcza w masywy Alpilles, Sainte-Victoire lub Sainte-Baume, ten dom zbudowany jest z materiałów pochodzących z ziemi:Gruz wapienny, kamień wapienny zastosowany w ościeżnicach … Grubość jego murowanych ścian również wpływa na komfort cieplny domu: dzięki dużej bezwładności chronią przed chłodem zimą, a latem chłodzą .
Rozproszone siedlisko
Na tym terenie zagrody stanowią główną część rozproszonego siedliska. Ich kształt odpowiada opisanym powyżej cechom. Domy z reguły wzniesione na dwóch poziomach podzielono wzdłużnie na dwie części. Na parterze, po obu stronach wąskiego korytarza, w którym znajduje się klatka schodowa prowadząca na piętro, część domu była zarezerwowana dla mężczyzn, druga dla zwierząt. Na piętrze znajduje się ten sam podział, z sypialniami po jednej stronie i strychem na siano po drugiej. Oficyny uzupełniają gospodarstwo: gołębnik, obory dla świń, owczarki … W zależności od zamożności właścicieli i wielkości gospodarstwa, gospodarstwo może przybrać znaczne proporcje prawdziwej rezydencji. Nazywana gospodarstwem rolnym w Alpilles, ta rezydencja z farmą i ogrodami nosi nazwę wiejskiego domu w Aix-en-Provence.
Osadzone wioski
Eygalières, Aureille, Les Baux-de-Provence, Cabriès, Éguilles, Fos-sur-Mer, Ventabren, Miramas… Najstarsze wioski Basse Provence wznoszą się na skalistych szczytach, na szczytach skarp . Oferują one mieszkańcom wioski wysokiej jakości otoczenie, składające się z placów, skwerów, zacienionych przejść, fontann … Domy szeregowe, z wąskimi fasadami, stoją zazwyczaj na trzech lub czterech poziomach: stajnia na parterze. piętro, mieszkanie powyżej na jednym lub dwóch piętrach, potem poddasze. Dzielą z domami pełne okiennice, pokryte wapnem elewacje zwieńczone biszkoptem i paletą ciepłych i zróżnicowanych kolorów.