-
Parter
Po zakończeniu pracy parter został częściowo otwarty, aby zapewnić perspektywy, jak tutaj od wejścia, skąd widok prowadzi do kuchni na drugim końcu domu. Rozbudowa dodała również objętości i światła do istniejących pomieszczeń.
-
Nowa jadalnia
Od teraz wszystkie salony komunikują się: nowa jadalnia jest szeroko otwarta na salon, a do kuchni prowadzą dwa szerokie przejścia.
Próg dwóch stopni zdradza obecność garażu pod najwyższą częścią.
Takie podniesienie terenu pozwoliło ograniczyć głębokość wykopu. -
Strona wewnętrzna
Od strony wewnętrznej mur oporowy dobudówki został podwojony na całej długości elewacji niskiego składowania.
Jeśli wszystkie małe, wysokie ramy są zamocowane, w dolnej części przesuwają się po dwie ramy na elewację. -
Salon-jadalnia
Mieszczący się w pierwszym przedłużeniu inspirowanym kolonializmem, salon-jadalnia rozciąga się pod ramą z widocznymi listwami, niedawno przemalowaną na biało, aby jeszcze bardziej zwiększyć jasność tego przyjaznego, bardzo przyjemnego pomieszczenia.
-
Budynek z drewna i kamienia
Pokrycia muru oporowego i murów niskich wykonano z kamieni odzyskanych podczas rozbiórki stodoły i obłożono suchym kamieniem.
-
Budynek z drewna i kamienia
Gdy przedłużenie wyszło z wody, istniejąca zatoka została powiększona. Do przywrócenia obciążenia konieczna była instalacja IPN.
-
Budynek z drewna i kamienia
Cała wysoka konstrukcja nadstawki wykonana jest z drewna.
Odkryj to piękne rozszerzenie inspirowane stylem kolonialnym.
Wszystko zaczyna się od zdjęcia: werandy w stylu kolonialnym z drewnianą ramą i szklanym wypełnieniem. Właściciele przekazują to swojemu architektowi; chcieliby tego samego w swoim domu, aby pomieścił dużą, jasną jadalnię z wyjściem na ogród.
Jego budowę rozpoczęto w 2005 roku, od wylania płyty, przez którą przechodziła sieć elektryczna. Płyta wystaje daleko poza powierzchnię dobudówki i rozciąga się wzdłuż elewacji południowej, umożliwiając stworzenie tarasu. Jednocześnie rozpoczynają się prace nad zagospodarowaniem ogrodu, w którym m.in. wykopany jest basen.
Przedłużona weranda spoczywa na niskim murze z bryzy, pokrytej dopasowanymi kamieniami bez widocznej zaprawy (suchy kamień) na zewnątrz. Wewnątrz izolacja z wełny szklanej jest ukryta za płytą gipsowo-kartonową. Górna część, w drewnianej ramie, została wykonana przez stolarkę Egur-Lana w Biarritz. Ramy te podkreślają ramy, w których znajdują się okna z podwójnymi szybami. W górnej części wszystkie ramy są mocowane za pomocą małego drewna; w dolnej części pięć okien z przesuwanymi ramami uzupełnia podwójne francuskie okno, które otwiera się na przylegający taras.
Z dwoma stokami, umieszczonymi na drewnianej ramie, tradycyjna rama z kratownicami i krokwiami jest wykonana z sosny.W jej odsłoniętych listwach kryje się izolacja z wełny szklanej, nad którą znajduje się podwójna pościel z osłoną przeciwdeszczową, całość pokryta płytkami kanałowymi. Po usunięciu wody i powietrza dobudówka została otwarta na dom poprzez usunięcie dużej części starej elewacji; operacja wymagająca instalacji IPN w celu przywrócenia obciążenia.
- Architekt Marc Delisle