Panele słoneczne: odkryj ten dom bez ogrzewania

Po przywróceniu do standardu pasywnego ten dom, który został zbudowany w XVIII wieku, nie potrzebuje już konwencjonalnego ogrzewania. Tylko zainstalowane wyposażenie: słoneczny podgrzewacz wody do produkcji ciepłej wody użytkowej i piec na drewno!

Dom pasywny zużywa tak mało energii, że może obejść się bez konwencjonalnego systemu grzewczego. Ten bardzo wysoki poziom wydajności nie jest zarezerwowany dla nowych konstrukcji; mogą do niego dotrzeć również remonty. Tak jest w przypadku tej kamienicy zbudowanej w XVIII wieku, położonej w Belgii, zaledwie kilka kilometrów od granicy niemieckiej i holenderskiej. Niedawno uzyskał certyfikat Passivhaus (niemiecka etykieta wydana we Francji przez La Maison Passive France, aw Belgii przez platformę domu pasywnego), jej zużycie ciepła (wyrażone w energii końcowej) wynosi mniej niż 15 kWh / m2. Rok, przepuszczalność powietrze poniżej 0,6 h-1, a jego całkowite zużycie energii (tym razem wyrażone jako energia pierwotna) jest mniejsze niż 120 kWh / m2. rok.

Ten dom został zakupiony w 2002 roku przez parę z trójką dzieci. Prace, które rozpoczęły się w 2005 roku, trwają i są prowadzone w dużej mierze przez samych właścicieli. Początkowo remont nie miał na celu zachowania standardu pasywnego. Mieszkańcy (jest architektem w firmie FHW Architects, www.fhw.be) mieli projekt optymalizacji charakterystyki energetycznej budynku. Jedno z ich dzieci cierpiało na astmę i chcieli wdrożyć bardzo zaawansowaną strategię wentylacji (podwójny przepływ VMC). Ponadto zapewniono skuteczną izolację i podwójne szyby. Ostatecznie pewne modyfikacje (zwłaszcza potrójne szyby) pozwoliły na osiągnięcie standardu pasywnego. Właściciele rozpoczęli więc przygodę.

Izolacja ścian od wewnątrz

Dom przed remontem był całkowicie nieocieplony i wyposażony w okna z pojedynczymi szybami. Aby ograniczyć straty cieplne powłoki, najpierw rozważono izolację z zewnątrz o grubości 30 cm. To rozwiązanie zostało odrzucone przez gminę, która odmówiła mu wejścia na ulicę. Pozostała tylko technika ocieplenia od wewnątrz… Klient wybrał watę celulozową. Ekologiczna izolacja miała jeszcze jedną zaletę polegającą na lepszym zarządzaniu ryzykiem kondensacji.

Wata celulozowa (Isofloc) została wdmuchana pomiędzy belki w kształcie litery „I” („TJI” firmy Trus Joist), do grubości 24 cm, w stosunku do istniejącego gruzu i ceglanych ścian (5 cm dodatkowej izolacji mają były miejscami konieczne ze względu na nierówności ścian). W celu zapewnienia szczelności izolacja została pokryta folią paroizolacyjną („Intello” firmy Pro Clima). Następnie do wykończenia całości przyszły panele z włókna drzewnego o grubości 6 cm. Na wykończenie nałożono warstwę gliny o grubości 1 cm oraz drobny tynk gliniany o grubości 2 mm (Claytec AkTerre).

Współczynnik R ścian (im wyższy tym lepsza izolacja) wynosi 7,6 m2.K / W. Szczególną uwagę zwrócono na mostki termiczne, które zostały usunięte. Drewniane belki spoczywające w ścianach zewnętrznych zostały przycięte w tym kierunku. Są teraz oparte na pionowych słupkach z sosny Douglas. W ten sposób izolacja i folia paroizolacyjna przechodzą przez wszystkie kondygnacje, od parteru po nowy dach. Izolacja ściany zewnętrznej nie ma już żadnych przerw! Ściany imprezowe na obu szczytach również zostały ocieplone według tej samej zasady 9 cm watą celulozową. Odgrywa tu zarówno rolę izolacji termicznej, jak i akustycznej. Instalacja paroizolacji ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia szczelności domu,która jest mierzona w celu uzyskania certyfikatu Passivhaus.

Wata celulozowa od podłogi do sufitu

Niskie piętro domu zostało całkowicie odnowione. Zbudowany jest z paneli włókno-cementowych o grubości 18 mm, które blokują 24 cm waty celulozowej wdmuchiwanej między belkami, jedyny zachowany element oryginalnej podłogi. Izolacja jest pokryta płytami OSB o grubości 22 mm przymocowanymi do legarów, izolacja akustyczna 5 mm, wylewka cementowa 6 cm, następnie płytka 1 cm. grubość. Jednak w niektórych pomieszczeniach (zwłaszcza w biurze) preferowano podłogi drewniane. Zasada izolacji jest taka sama, z tą różnicą, że płyta OSB pokryta jest płytami z włókna drzewnego o grubości 4 cm, na których położono parkiet.

Współczynnik R podłogi wynosi 6,6 m2.K / W. Dom, który przeszedł generalny remont, został podwyższony, a dach odnowiony. W przypadku ścian nadal jest to watolina celulozowa, która została wdmuchnięta pomiędzy panele z włókna drzewnego (Celit 4 D) a okładzinę wewnętrzną. Jeśli chodzi o dach, to dawniej dwustronny, po podniesieniu został zastąpiony jednym dachem spadzistym. Pokryta cynkiem na drewnianej ramie, ocieplona 36 cm watą celulozową wdmuchiwaną pomiędzy krokwie „I”. Izolację pokryto folią paroizolacyjną, następnie płytą pilśniową o grubości 6 cm i płytą gipsowo-kartonową.

Współczynnik R dachu osiąga 9,5 m2 K / W Od strony ogrodu powstał dach płaski. Wodoodporność zapewnia elastyczna membrana EPDM (kauczuk syntetyczny) oraz izolację z 36 cm waty celulozowej. Ostatecznie wszystkie okna domu zostały zastąpione modelami z potrójnymi szybami (Heuser).

Zdrowe powietrze dla całorocznego komfortu

Dom posiada certyfikat pasywny, dzięki czemu jest bardzo szczelny. Dlatego konieczne było zainstalowanie CMV z podwójnym przepływem i odzyskiem ciepła. Ta wentylacja (Lemmens) została umieszczona w pomieszczeniu technicznym wewnątrz ogrzewanej objętości. Planowane jest podłączenie go do studni kanadyjskiej (Rehau). Wykopany w ogrodzie, składa się z 47 m rur polietylenowych (z wewnętrzną warstwą cyny ze względu na właściwości bakteriobójcze). Latem studnia kanadyjska pełni funkcję klimatyzatora, zapobiegając przegrzaniu mocno ocieplonego domu.

Zrobione w ogrodzie, nowe powietrze wchodzące o temperaturze 30 ° C będzie mogło zostać zahartowane o +/- 5 ° C przed wejściem do domu. Zimą kanadyjska studnia wstępnie podgrzeje świeże powietrze (od -10 do 0 ° C). Uwaga, ten system jest naprawdę istotny tylko dla klimatów z wysokimi temperaturami latem (typ śródziemnomorski) lub niskimi temperaturami zimą (typ kontynentalny, jak tutaj), a nie dla klimatów umiarkowanych. Kanały wentylacyjne o średnicy od 100 do 200 mm biegną pod podniesioną na tę okazję podłogą pierwszego piętra oraz w ścianach działowych. Pod poddaszem na drugim piętrze zaplanowano wyciąg w górnej części antresoli, aby latem odprowadzało ciepło.

Piec solarny i na pellet pod prysznic

Ponieważ dom nie ma konwencjonalnego systemu ogrzewania, wytwarzanie ciepłej wody użytkowej (CWU) jest zapewniane przez cztery kolektory słoneczne (Consolar) o powierzchni 9 m2 zainstalowane na elewacji południowej na ramie zorientowanej pod kątem 55 ° (optymalizacja produkcji zimą). Panele te działają również latem jako osłony przeciwsłoneczne. Ciepła woda jest przechowywana w 850-litrowym zbiorniku buforowym, umieszczonym obok VMC. Wszelkie straty ciepła z balonu są zatem wykorzystywane do ogrzewania domu. Kiedy temperatura w zbiorniku jest niewystarczająca, kontrola słoneczna uruchamia piec na pellety („Idrofox” firmy Edilkamin), który przejmuje energię słoneczną.

Dzięki regulowanej mocy od 2 do 12 kW, ten piec zainstalowany w salonie jest używany w 85% do produkcji CWU, a tylko w 15% do ogrzewania domu, przy prawie zerowym zapotrzebowaniu na ogrzewanie. Duża część dzienna, jadalnia i kuchnia z pokojem zabaw dla dzieci na antresoli potrzebuje więc tylko 300 W do ogrzewania. Jedynymi emiterami ciepła w domu są dwa grzejniki na ręczniki w każdej łazience. Są one zaopatrywane w ciepłą wodę ze zbiornika buforowego, czyli ogrzewaną przez panele słoneczne lub przez piec na pelet.

Zbiornik ciepłej wody umożliwia również podgrzanie, za pomocą trzech baterii, nowego powietrza wdmuchiwanego do domu. Na ogrzewanie dom ma dziś zapotrzebowanie na energię na poziomie 7 kWh / m2 na rok w porównaniu z 330 kWh / m2 na rok przed rozpoczęciem prac. Podejście pasywne wymaga, aby właściciele starali się maksymalnie ograniczyć zużycie energii elektrycznej. W ten sposób zastąpili wszystkie żarówki diodami LED, co ma inną zaletę polegającą na ograniczeniu dopływu ciepła, a tym samym uniknięciu przegrzania latem.

Podkreślono odnawialne źródła energii

Ciężka renowacja tego domu o powierzchni około 190 m2 kosztowała 180 000 euro łącznie z podatkiem, z czego około 15 000 euro zostało sfinansowane z dotacji. Część prac wykonali właściciele, którzy wskazują, że nie wybrali najtańszych rozwiązań, aby osiągnąć standard pasywny: ekologicznej izolacji, kolektora słonecznego i pieca na drewno (a kocioł kondensacyjny pozwoliłby dotrzeć do ta sama wydajność.To rozwiązanie nie zostało zachowane, ponieważ nie zapewniało niezależności energetycznej), membrana EPDM, rama drewniano-aluminiowa, a nie PCV itp.