L'Agenais, między Lot a Garonne

Ten radosny region Akwitanii kultywuje sztukę dobrego życia i towarzyskości, wzbogaconą przyjemnością kubków smakowych! Od winnic po sady, po równiny, na których bawią się kaczki i gęsi, to wzdłuż wody odkrywasz architekturę mieszaną z wpływami.

Przed rewolucją Agenais była nazwą departamentu Lot-et-Garonne. Obecnie stanowi jeden z pięciu krajów recepcji turystycznej i rozwoju gospodarczego tej krainy na skrzyżowaniu dróg Landes, Quercy i Armagnac. Ta kraina z akcentami Gascon to mozaika ogrodnictwa targowego, wczesnych warzyw i sadów, wśród których śliwka z doliny Lot, fiołkoworóżowy i soczysty owoc, jest źródłem śliwki Agen! Ziemski i chciwy, ten żyzny kraj jest również rzeczny. Od starożytności do XIX wieku Lot i Garonne były głównymi szlakami handlowymi. Dziś żeglarze cieszą się nim przez ponad dwieście kilometrów.

Domy Agen, na skrzyżowaniu wpływów

Geograficznie, na północy króluje Haut-Agenais, graniczący z doliną Dropt, która przeplata się z zaokrąglonymi wzgórzami i skalistymi skarpami wykorzystywanymi do budowy ufortyfikowanych miast, takich jak Montflanquin. Nieco dalej otwiera się Villeneuvois, nazwany tak w nawiązaniu do Villeneuve-sur-Lot, „bastide of bastides”, założonego w 1264 roku. Jest to równina granicząca z doliną Lot, na której znajdują się targowe działki ogrodowe, łąki i sady. , zboża i niektóre uprawy tytoniu.

Kraina Serres

W kierunku południowo-wschodnim Agenais tworzy serię wapiennych płaskowyżów podzielonych na wiele małych, stromych dolin. To kraj Serres (ze starego prowansalskiego „serra”, „piła”), nazwa związana z pojawieniem się w pasmach tych płaskowyżów poprzecinanych w dolinach przez erozję. Chociaż ledwie przekraczają dwieście metrów wysokości, te faliste kolce, z których czasami wyróżnia się wzgórze, pozostawiają wyraźne wrażenie ulgi, wzmocnione obecnością wznoszących się miast, takich jak Penned'Agenais, Frespech, Laroque-Timbaut … Graniczy z dolinami Lot (od północy) i Garonną (od południa), teren ten skorzystał w XIX wieku z rozwoju hydraulicznego w celu promowania zbóż i roślin oleistych, warzyw i owoców uzupełnionych hodowlą bydła. i produkcje rolne foie gras.

Quercy border i marmandaise smallholding

Siedlisko, będące skrzyżowaniem dróg komunikacyjnych, zawdzięcza swoją różnorodność wpływom sąsiednich „krajów” (Bordeaux, Périgord, Quercy itp.), Ale także logicznemu wykorzystaniu lokalnych zasobów (drewno, wapień, cegła itp.). Od XVII wieku uprawę ziemi - często w rękach miejskiej burżuazji - powierzano dzierżawcom. Gospodarstwo (zwane „borde”) o średniej powierzchni dziesięciu hektarów było tak zwymiarowane, aby odpowiadało wielkości pracy rodziny i powierzchni ziemi, którą dwa woły mogły orać w ciągu roku.

Wobec braku nawozów i skutecznych narzędzi chłopi zwrócili się w stronę mieszanych upraw na bazie pszenicy, winorośli, roślin strączkowych, kukurydzy, drobiu… Inne typowe siedlisko wiejskie: małe gospodarstwo rolne, interpretacja domów Landów . To gospodarstwo łączy budynki mieszkalne i gospodarcze. Kwadratowy w planie, posiada centralną stodołę flankowaną przez dom od strony południowej i stajnię od strony północnej. Wejście do stodoły jest cofnięte z tych naw, ustępując miejsca zadaszeniu, miejscu do pracy i spotkań towarzyskich. Szkielet jest wykonany z drewna, a wypełnienia między belkami wyłożono surową cegłą z gliny.

Domy Limuzyna i Perigord

W północno-wschodniej części departamentu, w kontakcie z Masywem Centralnym, farma jest budynkiem, który rozciąga się wzdłuż jednej kondygnacji. Z niskim dachem pokrytym dachówką kanałową mieści dom oracza, wspólną kuchnię, stodołę i stajnię. Niewiele jest otworów w elewacji. W gruzach wapiennych mur został otynkowany wapnem. Widoczne są tylko narożniki i kamienie obramowania. U bram Dordogne dom Périgord obejmuje pomieszczenia mieszkalne, stodołę i stajnię, ale o różnych kubaturach i bardzo wyraźnych dachach. Jej starannie dobrane ściany z wapienia zdobią nadproża i rzeźbione ramy. Imponujący dach jest spadzisty i podzielony na dwa stoki, dzięki czemu strych nadaje się do adaptacji lub zamieszkania.

Dwory i gołębie

Zbudowane wokół ufortyfikowanego domu, zagrody-dwory z XVII-XVIII wieku wyróżniają się kwadratowym ogrodzeniem, często wzmocnionym w narożach wieżami lub wieżyczkami. Wewnątrz stodoła, stajnia, studnia i dworek budują przestrzeń i tworzą wystrój łączący architekturę wiejską z architekturą formalną. Na wschodzie, na skraju Causses du Quercy, parterowy dom otoczony jest gołębnikiem z wieżyczką. Na parterze znajdują się pomieszczenia operacyjne, piwnica i owczarnia. Powyżej dom obsługiwany przez zewnętrzną klatkę schodową osłoniętą baldachimem (lub „baletem”).

Dom składowania

Na północ od departamentu, na skraju Périgord, znajdują się niezwykłe drewniane „fortece”. Zbudowane między XIV a XVII wiekiem, wznoszą ściany z dębowych lub kasztanowych beczek, które zachodzą na dach. Położone na skraju rozległych lasów, później wycięte, przypuszcza się, że miały one służyć jako schronienie … drwali. Jednak obronny aspekt tych budynków (otwory strzelnicze, masywne drewniane sekcje itp.), Wzniesionych w niespokojnych czasach (wojna stuletnia, wojny religijne itp.), Sugeruje, że mogły się tam znaleźć populacje. być schronieniem dla zbójów, którzy włóczyli się po kraju.

Tożsamość na szczycie

Jedność domów w Agen wiele zawdzięcza kształtom dachów i materiałom pokrycia dachowego. Niskospadowe dachy z dachówek kanałów można znaleźć w całej Lot-et-Garonne, natomiast dachówka płaska pojawia się w północno-wschodniej części departamentu. W zależności od użytej gliny i czasu wypalania, w kolorze ochry od pomarańczowego do brązowego, dachówka płaska jest typu „duża pleśń” (18 x 30 cm) i wymaga stromych dachów. Dachówka kanału od różowego do jasnobeżowego spoczywa na desce z topoli. Aby odprowadzić wodę deszczową z dala od ścian, gąbka (rzędy pustaków i płaskich dachówek) podtrzymuje rzut dachu. Rozpostarte przez tytułowego architekta z XVII wieku dachy w stylu Mansart (widoczne w północno-wschodniej części regionu) łączą dwa stoki, aby zwolnić objętość strychu: jeden prawie pionowy, zwany „brisis”,pokryte płytkami płaskimi; drugi, mniej wyraźny, „terrasson”, zwieńczony płytkami kanału.

Na drodze do bastides trasa szachownicy

W Akwitanii Agenais jest jednym z „krajów” o największej liczbie bastidów - około czterdziestu. Rozkwitły one szczególnie między 1250 a 1330 rokiem. W przeciwieństwie do średniowiecznych miast z falistymi i przypadkowymi liniami, te „nowe miasta” przedstawiają fabułę równie geometryczną, co racjonalną.

Darmowe miasta budowane od podstaw

Z myślą o ich założeniu „woźnicy” wędrują po okolicy, zachęcając ludność do docierania do miejsc osadnictwa. W zamian wolontariusze mogą oczyścić okolicę i otrzymać ziemię oraz materiały do budowy swoich domów. Skodyfikowane, ceremonia stworzenia sprowadza się do postawienia kołka na środku wybranego obszaru i pociągnięcia za linę, aby narysować plan szachownicy. Powierzchnia jest podzielona na równe działki mieszkalne, tak aby budować moduł po module wiejskiego domu! Administrowane przez demokratycznie wybranych konsulów miasta te nie jednoczą się już wokół kościoła, ale wokół centralnego placu, miejsca życia i wymiany. Urodzone w XIII i XIV wieku na tle gospodarczej, demograficznej i francusko-angielskiej rywalizacji, te „a novo” kreacje zasługują na odwiedziny, aby odkryć ich zadziwiającą architekturę.

Agen, z kamienia, cegły i drewna

Urodzone na środkowym biegu Garonny, miasto wiele zawdzięcza swojej rzece, pomimo potężnych powodzi spowodowanych nieprzewidywalnym przepływem. Od starożytności do XIX wieku jego wody stanowiły uprzywilejowany środek komunikacji, który przez długi czas uczynił Agen, miasto postojowe, ważnym ekonomicznym skrzyżowaniem dróg. Załadowane pszenicą, belami tytoniu, owocami, beczkami wina, konopiami… barki popłynęły w górę Garonny, by dotrzeć do Bordeaux. Stamtąd towary trafiały do Anglii, „obu Ameryk”, Indii Zachodnich i Holandii. W połowie drogi między Tuluzą a Bordeaux stolica Lot-et-Garonne jednemu zawdzięcza urok cegły, a drugiemu szlachetność jasnego kamienia. Tak od bulwarów Drugiego Cesarstwa po stare średniowieczne dzielnice można odkryć tę piękną prowincjonalną,rozsławiony od tego czasu przez prunes d'Ente i mecze rugby.

Wybrane trasy

Jeszcze bardziej niż w jego zabytkach i budynkach urok Agen tkwi w jego starych dzielnicach. Tu domy z muru pruskiego, a tam szlacheckie rezydencje stanowią o tożsamości. Możesz dotrzeć na przykład do Place des Laitiers, otoczonego zadaszonymi galeriami (zwanymi „kątami” lub „ambans”), aby je odkryć po drodze. Na ulicach Cornières, Beauville, Richard-Coeur-de-Lion, Moncorny, du Paradis … stoją piękne domy z muru pruskiego i korbowe, a rue Puits-du-Saumon to Maison du Sénéchal, klejnot Styl gotycki. Fasada jest ażurowa z wykuszami, zwieńczona trójramiennymi łukami z rozetami, wspartymi na filarach z historycznymi kapitelami. Aby zakończyć w dobrym stylu,docieramy na zbocze Ermitażu (skalny cypel, na którym osiedlili się pierwsi mieszkańcy), skąd możemy podziwiać piękną panoramę na Agen i boczny kanał do Garonny. Konstrukcja ta rozpościera się na rzece na długości 550 metrów dzięki spektakularnemu mostowi nad kanałem, prowadzonym przez 23 łuki.

Przydatne adresy
- Komitet Turystyki Lot-et-Garonne 271, rue Péchabout. BP 30158. 47005 Agen Tel. : 05 53 66 14 14 (www.lot-et-garonne.fr) Zakwaterowanie ze śniadaniem
- Le relais de Roquefereau 47140 Penne-d'Agenais. Telefon. : 05 53 41 40 62 (www.lerelaisderoquefereau.com)
- Lys de Vergne 47210 Villeréal. Telefon. : 05 53 36 61 54 (www.lysdevergne.com)
- Frayssinet (wiejski dom) 47290 Boudy-de-Beauregard Tel. : 05 53 01 77 59 Dobre restauracje
- Dom na Place (restaurator) 10, miejsce Gambetta. 47140 Penne-d'Agenais Tel. : 05 53 01 29 18
- Domaine de Béquy (producent śliwek) 47140 Penne-d'Agenais Tel. : 05 53 41 21 26
- Ferme de Souleilles (foie gras) 47140 Frespech. Telefon. : 05 53 41 23 24

Raport przygotowany przez Alaina Chaignona.