Szklarnie

Niezależnie w ogrodzie, postawione na niskim murze lub oparte o ścianę, stałe szklarnie pozostają w dobrym stanie przez wiele lat. Ich różnorodne zastosowania uzasadniają znaczną inwestycję i przemyślany wybór.

W tej kategorii powszechnie oferowanych jest kilka typów szklarni: szklanych, poliwęglanowych i łączących obie .
Szkło chroni i uprawia w wyższej temperaturze niż na zewnątrz z dodatkową zaletą doskonałego światła. Obecne modele montowane na konstrukcjach aluminiowych oferują znacznie cieńsze profile niż stare drewniane ramy. Niemniej jednak „wiejski” styl łączący drewno i szkło znów staje się modny, a niektóre modele współczesnych szklarni chwytają tę niszę. We wszystkich przypadkach preferowanie jakości i dobrej wentylacji pozwala na długotrwałą konserwację instalacji.

Miejsce w świetle

Poliwęglan to materiał komórkowy otaczający przestrzeń powietrzną wewnątrz . Ten materiał izolacyjny nagrzewa się wolniej w bezpośrednim świetle słonecznym i przepuszcza mniej światła. Przeznaczony jest do zimowania i przygotowania sadzonek w szklarniach, ale nie do szklarni produkcyjnych.
Połączenie szklanych ścian i dachu z poliwęglanu umożliwia uzyskanie szklarni mieszanej. Wiosną szklarnia nagrzewa się wolniej, ale zachowuje więcej ciepła w pochmurne dni.
Szklarnię stacjonarną umieszcza się tam, gdzie w ogrodzie otrzymuje najwięcej światła i słońca. Cień rzucany przez żywopłoty i budynki nie powinien na nie wpływać. Kiedy jest zabezpieczony, ekspozycja północna powinna być zakazana, a ekspozycja południowa będzie wymagała ochrony przed silnym letnim nasłonecznieniem (rolety, zadaszenia, okiennice itp.), A także otworu dachowego do cyrkulacji powietrza. Ustawiona zgodnie z kierunkiem padania słońca szklarnia szybko się nagrzewa wiosną i dłużej utrzymuje ciepło jesienią.

Wymiary niestandardowe

Dziś możemy znaleźć szklarnie wszystkich rozmiarów, a nawet wykonać je na miarę . Aby hodowla była produktywna, łóżka muszą mieć co najmniej 1 m głębokości i 50 cm na przejście. Szklarnia o całkowitej szerokości 3 m da większą swobodę. Wysokość powinna umożliwiać ogrodnikowi wstawanie bez przeszkód (minimum 1,80 m).
Ogólny obszar jest określany na podstawie planowanych upraw, ale należy pamiętać, że w szklarni produkcja jest bardziej obfita, ponieważ jest lepiej chroniona, a często szybsza. 9 do 15 m² może wystarczyć, nawet jeśli dodasz stół i dwa krzesła do siedzenia wśród roślin.