Mewa na morzu

Jest to dom rodzinny położony blisko plaży. Został zaprojektowany tak, aby wszystkie pokolenia mogły w nim spokojnie mieszkać i szczęśliwie spędzać wakacje w spokoju.

Jego dach przypomina linie mewy w locie, ale jego ogólna sylwetka przypomina liniowiec na lądzie. Symbol płynności, swobody i lekkości, ten dom zbudowany jest z pomysłów, które przyświecały całemu projektowi: w nowoczesnym aspekcie, aby stworzyć miejsce, w którym cała rodzina może spędzać wakacje, dzieląc dobre chwile. Jednak rytm życia i spędzanie wolnego czasu dziadków nie ma nic wspólnego z elastycznymi godzinami dorastania, które bez wątpienia staną się młodymi rodzicami.

Linie spóźnione

Pragnąc czegoś innego niż neobretońskie kształty nadmorskich domów, klienci powierzyli swój pomysł architektowi z Nantes Paulowi Poirierowi. Odnawiając styl liniowy, ta ostatnia stworzyła projekt, który budząc ideę podróży i zmiany scenerii, ma ponadczasowy charakter. Poza tym bardzo rozsądnie pracował nad wolumenami wewnętrznymi: obszerne i jasne, podzielone przez przezroczyste ścianki działowe i minimalne ścianki działowe, doskonale spełniają życzenia właścicieli. Projekt współczesnej architektury jest sprzeczny z założeniami planu zagospodarowania przestrzennego miasta: nowa konstrukcja nie może przekraczać 3,80 m przy rynnie. Architekt wyobraża sobie wtedy zbieranie wody pośrodku budynku, wokół patio tworzącego świetlik. Może więc,przestrzegając tego ograniczenia wysokości, projektuj wyższe fasady, bezpośrednio nad najwyższymi punktami dwóch sekcji dachu zakrzywionych jak skrzydła ochronne. Uwiedziony projektem burmistrz i architekt Bâtiments de France poparli wniosek o pozwolenie na budowę.

Tournée au sud, côté jardin, la façade principale présente un étonnant équilibre. Percé d’ouvertures parfaitement alignées mais sans réelle symétrie, l’étage semble posé sur pilotis. Cette légèreté résulte du contraste entre ces murs construits en béton et peints en blanc, et ceux du rez-de-chaussée, construits en ossature bois, peints en bleu franc et placés en retrait. Ce décalage des façades crée également une ombre qui protège les grandes baies vitrées de la surchauffe estivale. En pignon, les parties de mur en ossature bois sont pareillement situées en retrait, alignées sur le nu intérieur du mur en béton afin de ne pas réduire la surface habitable. Se prolongeant alors sur les pignons, le contraste blanc/bleu allège ces façades et leur donne une agréable composition : dans une symétrie parfaite, les arrondis des découpes du mur blanc répondent à ceux de la toiture en zinc.

Wolumin dla wszystkich

Pomyślana o dostosowaniu się do ewolucji rodziny, ta współczesna architektura nie jest zadowolona z uwolnienia się od kilku architektonicznych ograniczeń. Daje każdemu pokoleniu wolność życia we własnym tempie, przy jednoczesnym poszanowaniu innych. Aranżacja wnętrza jest rzeczywiście tak zaprojektowana, aby śpiewający wczesnym rankiem ekspres do kawy nie skracał późnych poranków, a zabawy najmłodszych nie zakłócały zasłużonych drzemek. W tym celu dom podzielono na kilka stref wokół jasnej i przestronnej części wspólnej. Hol wejściowy oświetlają duże przeszklone drzwi i wychodzące na nie patio. Po lewej stronie kuchnia, jadalnia i salon podążają wzdłuż siebie, doświetlone z zewnątrz przez otwory w fasadzie, a od wewnątrz przez patio. Szklana przegroda kuchni,drewniane ściany szkieletowe pokryte boazerią, różnice wysokości pod sufitem i kratki pomagają uporządkować tę przestrzeń, zachowując jednocześnie jej dużą objętość.

Dom dla każdego

Na prawo od wejścia korytarz omija patio, obsługując pokój z pościelą, dwie sypialnie z dwoma kabinami i oddzielnymi prysznicami, a na końcu większą sypialnię z łazienką dla seniorów. Drzwi na końcu korytarza prowadzą do salonu, zapewniając swobodną komunikację po patio, ale izolując sypialnię od hałasu, który może dochodzić z części wspólnej. Przy wejściu znajdują się dwie symetryczne klatki schodowe biegnące na górę. W rzeczywistości jest podzielony na dwie części przez centralny taras na dachu. Z jednej strony sypialnia rodziców, loggia wychodząca na ogród, a kilka stopni wyżej biblioteka na antresoli nad salonem.

Pokój ten znajduje się na górze domu i niczym punkt widokowy oferuje widok na ocean. Z drugiej strony taras na dachu dostępny przez przejście z zewnątrz lub drugą klatką schodową od wejścia, trzy sypialnie kabinowe i małe studio z aneksem kuchennym dla młodych par pragnących trochę niezależności. Tak więc, dla komfortu i spokoju wszystkich, dom ma trzy wyraźnie oddzielone, ale przegubowe części nocne, które otaczają patio, które, grając na całkowitej przejrzystości, zwiększa oświetlenie części wspólnych i dodaje ich porośniętej roślinnością.

Architekt Paul Poirier. Gonzague Defois zdjęcia